Raz a dobrze, czyli znów nie mamy gdzie mieszkać

Wraz z uroczystym dniem zakończenia roku szkolnego rozpoczęliśmy nie mniej uroczyście  następny etap remontu. Na podwórku stanął kontener a że podobno w tym dniu nasza sroga sąsiadka obchodziła imieniny, to przyszła sobie na mnie pokrzyczeć - bo psujemy jej widok na ogród i mamy natychmiast zabrać tę "taczkę".  W myśl zasady "raz a dobrze" postanowiliśmy skuć stare tynki na sufitach i ścianach w pokoju dzieci i w gościnnym - do gołych desek.  Właściwie to chwilowo nie mamy do czego wracać - nasz śliczny nowy pokój służy teraz jako magazyn a w kuchni i łazience wszystko pokryte jest warstwą pyłu. Poniżej mała galeria z pierwszego dnia prac:

 pokój gościnny,

ten sam pokój ale z widokiem w stronę przedpokoju,

i balkonu

Dziś, po 4 dniach, panowie mają skończyć. Okazało się, że pod tynkiem jest gruba warstwa wikliny, gdzieniegdzie wełny, trocin i przeróżnych drutów/prętów zbrojeniowych, więc ilość wyniesionych śmieci jest naprawdę ogromna. Sąsiad wczoraj pytał, czy coś jeszcze zostało z naszego mieszkania. Zostało mocne przekonanie, że teraz będzie już z górki i choć zdarzają się gorsze momenty, gdy Szanowny Małżonek przebąkuje pod nosem coś o starych budach...

Przeprowadzka do nowego pokoju - dawnej suszarni

Dwa tygodnie temu miała miejsce miniprzeprowadzka. Opuściliśmy z Najmłodszym nasz kącik w pokoju dziennym, który przez Szanownego Małżonka nazywany jest stodołą i trafiliśmy do najśliczniejszego i najbardziej wypieszczonego pokoju w całym mieszkaniu. Docelowo ma to być pokój dziecięcy, ale póki co - rodzice też się zmieścili. Poniżej dwa zdjęcia zrobione w czasie gruntowania ścian, nie zapowiadało się za dobrze, niby dobra farba (Tikkurila Optiva Primer), ale jakaś taka przezroczysta. Tłumaczyłam SzM, że to przecież grunt z farbą i dopiero farba właściwa - Tikkurila Optiva 7 (satin matt) - wszystko elegancko pokryje...

Na razie nie będzie sufiu, zostają belki. Szanowny Małżonek, ryzykując życiem, oczyścił je (szlifierką) i pomalował (matowym wodnym lakierem). Miłośnicy starego drewna i tradycyjnych szlachetnych metod renowacji proszeni są o wyrzucenie dopisków w nawiasach z pamięci. 

jjjjj